Meleğin Düşüşü Kitap Yorumu

Orijinal adı: Angelfall

Seri: Penryn & the End of Days #1

Tür: Young- Adult, Paranormal, Fantasy

Yazar: Susan Ee

Çeviren: Barış Emre Alkım)

Üretici: DEX

Liste Fiyatı: t 20,00

Sayfa Sayısı: 316

Arka Kapak:

Kıyamet melekleri yeryüzüne inip tüm dünyayı yakıp yıktığından bu yana altı hafta geçti. Gündüzleri sokak çeteleri hüküm sürüyor, geceleri korkunun ta kendisi. Bir gün savaşçı melekler küçük bir kızı kaçırdılar, tekerlekli sandalyeye mahkum, aç biilaç halde, ufacık bir kızı. Kızın ablası, Penryn, kardeşini kurtarmak için elinden geleni ardına koymayacak. Buna, aslında düşmanı olan bir melekle bir anlaşma yapmak dahil olsa bile. Raff e, kanatları kesilmiş, gücünü yitirmiş bir melek. Binlerce yıl savaştıktan sonra şimdi hayatı, gencecik bir kızın ellerinde. Penryn ve Raff e, korkunun ve tuhaf yaratıkların hüküm sürdüğü bir dünyada bir başlarınalar, hayatta kalmak için de birbirlerine ihtiyaçları var. Her şeye rağmen sağ kalıp düşman meleklerin inine gitmeliler. Penryn burada kardeşini bulmayı umut ediyor. Raffe ise binlerce yıllık düşmanlarına karşı tek başına savaşıp kanatlarını ve eski gücünü yeniden kazanmayı.

Bu seri Dex’in çıkardığı serilerden en iyisi olabilecek kapasitede iken neden bu kadar geri planda diye düşünmüyor değilim. Ve şu zamana kadar neden okumadığım hakkında da bir fikrim yok. Güzel bir CNR Kitap Fuarı günü idi. Gelmeden önce bir güzel bütçeme göre listemi hazırlamış ve bu seriyi de listeme katmış idim. Bilin bakalım ne oldu? Listedeki hiçbir kitabı almayıp. Delicesine kitaplara saldırdım. Cebimde 10 TL kalmış idi. Son kez Eren Abi’yi görmeye gittim o sırada bu seriyi övüyordu. Bende koştum Dex standına baktım seri indirimde, elimi cebime attım 10 TL çıktı ve kitaplar 5TL. Ve büyük bir zafer edasıyla kitapları evlat edindim, tabi serinin son  kitabını alamadım L Ve şimdi bütün fangirl hislerimi dizginleyerek, spoiler vermeden yorumu girmeye çalışacağım. Baştan uyarayım; kitabın sonunda çok kötü olacaksınız. Bknz;

Kitap Yorumum;

Dünya, Melekler tarafından istila edildi. Eskiden şaşalı, renkli sokaklar şimdi sessiz ve tehlikeli. İnsanlar arasında sınıf farklılığı da yok artık. Dünya artık ikiye ayrılmış durumda; Melekler ve diğerleri. Gece Melekler her yerde olduğundan evlere hapis olan insan halkı; gündüzleri de sokaklarda hüküm süren sokak çeteleri yüzünden çaresiz ve yoksunlar. 

Penryn ve ailesinin de diğerlerinden farkı yok. Daha doğrusu farkı yoktu. Ta ki o geceye kadar. Artık kalacak başka bir yer ve erzak bulmak için dışarı çıkmaları gerekiyordu. Bunun için kendilerini de tehlikeye atarak gece saatlerinde çıkmaya karar verdiler.

 Penryn, çatlak annesi ve tekerlikli sandalyeye bağlı olan kardeşi için bu yolculuk pek de istedikleri gibi gitmedi. Garip bir şekilde kendilerini bir Melek kavgasının ortasında buldular. Penryn, ailesini kurtarmak için kendini ön plana attı fakat kız kardeşi bir melek tarafından kaçırılınca ne yapacağını kestiremeyen Penryn yaralı olan Meleği iyileştirirse kardeşini kurtarabileceğini düşündü. 

Ve ona yardım etti.

Eveet ve böylece hikayemiz başlıyor. Doğru, Penryn’in yardım ettiği melek hikayenin meşhur meleği Raffe. Bundan sonrası da başında olduğu gibi aksiyonlu. Nefes almadan okunuyor resmen.

Karakterlere gelirsek;

Raffe; Dışarıdan soğuk, korkutucu biri ama içi pamuk diyemeyeceğim. Evet dışarıdan soğuk, korkutucu ayrıca ekstra yakışıklı biri ama içi de güllük gülistanlık değil baştan söyleyeyim. Ama haksız da sayılmaz kendi türleri tarafından ihanete uğrayan bir melek nasıl olabilirde hala neşesini yitirmemiş olsun. Ama alaycı tavrı onu eğlenceli kılıyor. Arada yaptığı iğnelemeler insanı sıkmayan cinsten. Ya kendimi zor tutuyorum ama şahane bir karakter. Yani anlatsam anlamazsınız o yüzden okuyun.

Penryn; Nerde nasıl davranacağını biliyor. Utangaç değil kesinlikle aksine hazır cevap. Öyle boş bir kız hiç değil. Zeki ayrıca yetenekli de. Dövüş sanatlarında harika. Ailesine sadık biri, özellikle kardeşi Paige onun her şeyi. Çok kararlı, bir şeye karar verdiyse hiçbir şeyin onu yıldırmasına, yavaşlatmasına izin vermiyor. Profesyonel desem yeterli olur.

Aynı zamanda yan karakterlerden Uriel var, çoğunuz onu sevmeyebilirsiniz ama onun o halde olmasının bir nedeni var. O yüzden ben onu da sevdim. Biraz empati kurduğunuzda siz de seveceksiniz. Tabii ikinci kitabı okuduktan sonra.

Dee-Dum adındaki ikizlerde hikayeye renk katıyor. Eğlenceli  ve zeki ikiz kardeşler. Sizce de kulağa çok hoş gelmiyor mu?

Alıntılar;

"Neden sana söylediğimde kaçmadın ki?" diye fısıldadı saçlarıma doğru. Daha en başından, ölümüne, sadakatinin yol açacağını biliyordum. Ama bunun, bana olan sadakatinden olacağı aklıma gelmemişti.

"Peki, adını bilmeyenler sana nasıl hitap ediyor?"

Yanıtlamadan önce durakladı. "Tanrı'nın Gazabı."

"Arkadaşlarım bana Gazap derler," dedi Raffe. "Düşmanlarım ise Ne Olur Merhamet Göster. Peki, senin adın ne, askercik?"

"Gizli bir operasyon sırasında çenesini tutamayan, her sorusuna yanıt isteyen kız çocukları gibisin. Gökyüzü neden mavidir, babacığım? Eli tüfekli şu adama tuvaletin yerini sorabilir miyim?

"İnsanlardan çocuk yapınca cezanız lanetlenmek oluyor çünkü Nephilimler kesinlikle yasak," dedim "Ama onun dışında her şey...?"

Omuz silkti. "Belli ki bunun mubah olduğuna kanaat getirmişler. Hepsi bu yüzden yanabilir." Sonra fısıltıyla belki de kendi kendine, "Ama ateşle oynamak baştan çıkarıcıdır," dedi.

"Bazen, karanlıkta sendelerken güzel bir şeylere çarparız."

Ve yorum bitti! Kendimi güzelce dizginlediğimi düşünüyorum. Raffe’ye olan aşkımı o kadar da belli etmedim bence. Okuyun, okutturun. Ve son olarak İrem Derici/ Kalbimin Tek Sahibine şarkısını biriciğim Raffe’ye ithaf ediyorum.

Bir sonraki yorumda görüşmek üzere, hoşça kalın.