Orijinal Adı: World After
Sayfa Sayısı: 358
Baskı Yılı: 2014
Çeviri: Belgin Selen Haktanır
Yayınevi: Dex Yayınları
Arka Kapak
Penrynin küçük kız kardeşi Paige kayboldu. İnsanlar korkuyor.Bir
annenin kalbi kırık.
Penryn San Francisco sokaklarında kardeşini arıyor. Sokaklar neden bu
kadar boş? Herkes nereye kayboldu?
Paige kardeşinin izini sürerken, meleklerin gizli planının merkezini
buluyor ve ürkütücü gerçeklerle yüz yüze geliyor.
Raffe kanatlarının peşinde. Onlarsız meleklere katılması imkansız.
Tekrar kanatlarını kazanmak ya da Penrynin hayatını kurtarmak arasında
kaldığında, hangisini seçecek?
Melekler, insanlar ve canavarların korku dolu hikayesi, Meleğin
Düşüşünün ardından,
Kıyamet Sonrası ile devam ediyor..
Meleğin Düşüşü biter bitmez, odama koşup Kıyamet Sonrası’nı okumaya
başladım.O yüzden bu seriye bağlanmam kaçınılmazdı. Çünkü günlerdir aynı
karakterle birlikteydim alışmıştım doğrusu tabi serinin son kitabı olan
Günlerin Son’u elimde bulunmadığından büyük bir boşluğa düştüm. Bunda Kıyamet
Sonrası’nın finalinin beni birçok soruyla başbaşa bırakmasının da katkısı büyük
tabi
Kitap Yorumum
Meleğin Düşüşü’nün sonu Yaprak Dökümü’nün finalinden daha hüzünlü
bitmişti hatırlarsınız.
Kıyamet Sonrası’nda o hüznü kenara bırakıp monotonluğa geçiş yapıyorsunuz.
Kitabın arka kapağından da anlayacağınız üzere Penryn ölmedi, bu bir spoiler
değil.
Penryn, çatlak annesi ve küçük kardeşiyle birlikte yeni bir yolculuğa
başlıyorlar. Paige ansızın ortalıktan kaybolunca. Penryn yine yeniden
kardeşinin peşine düşüyor ama bu sefer yanında Raphael yok. İşte kitap bu konu
üzerinde ilerliyor. Ara kitap olduğu için ne desem spoiler olur gibime geliyor.
O yüzden konuya kısaca değinip bırakıyorum.
Kitabın geneline bakacak olursak;
Kitap ilk kitaba göre daha… ne desem daha az akıcıydı?! Bunda kitapta
Raphael’in çok az bir zaman diliminde olmasının etkisi büyük. Kitap Penryn’in
ağzından anlatılıyor ve sadece son 60-70 sayfada Raphael dahil oluyor. Hadi ama
bu biraz acımasızca. Sayfalar boyunca Raphael’i bekliyorsunuz ve o sadece son
sayfalarda oluyor.
Bakın bir spoiler olabilir ama kitapta şöyle bir sahne var ki... Aman Allahım!
Kitabın sonunda da şöyle olabilirsiniz;
Alıntılar
"Bazen paranoyak olmak, gerçekten de hayatınızı
kurtarabiliyordu."
"Silinip giden bir rüya gibi karanlıkta gözden kayboldu."
“ Birbirimizi etrafımızdaki karanlıkta pusun arkasında dönüp duran
canavarlardan ve ayaklarımızın dibine kadar varan azgın dalgalardan gizleyerek,
o ılık koyda öylece tuttuk.”
”Ne yaptığımı düşünmeden boynuna sarıldım.Bir an içi,kafamın
karıştığını hissettim ve aklımdan olabilecek en aptal düşünceler geçti.
‘Sakın beni bırakma’ dedi.”
”Yalan söylemeyi düşündüm ama ne faydası olacaktı ki? Hafifçe öksürdüm.
’Ürkünç Ayı’
………
‘Bu kılıcın savaşırken kendisini rakip kılıca tanıtması gerektiğini
biliyor musun? Şimdi ‘Ben Ürkünç Ayı, çok eski bir baş melek kılıcı soyundan
geliyorum gibi aptalca bir şey söylemek zorunda kalacak.”
”Hepsi öyledir. En sonunda, hepsi bizi terk ederler. Hem de onları ne
kadar seversek sevelim ya da ne kadar çok şey yaparsak yapalım. Asla yeteri
kadar iyi olamayız. Sen ve ben reddedilenleriz. Terk edilmiş olanlarız.”
”Kollarında olmanın nasıl bir his olduğunu hatırladım.”
Kitaba puanım 3/5
Bir sonraki yorumda görüşmek üzere, mutlu kalın.
0 yorum:
Yorum Gönder
.